Category: Uncategorized

Naast het delen van kennis lees ik ook graag blogs, artikelen, luisterboeken en boeken. En ik ben vooral een fan van Audioboeken. Afgelopen week heb ik een paar korte boeken gelezen in dezelfde trant als The Goal van Eliyahu M. Goldratt en The Phoenix Project van Kevin Behr, George Spafford, Gene Kim. Deze boeken beschrijven allemaal een serieus Management / IT onderwerp als een roman. Ik vind dat een elegante oplossing, vaak blijft een dergelijk net iets beter hangen dan een academisch boek. Deze manier van romans schrijven is ook erg goed voor het hogere management van bedrijven om toch technische oplossingen te snappen.

Het eerste boek was van InfoSupport (Raimond Brookman, Ronald Bosma, Wiljag Denekamp, Wim van Gool, Sander Molenkamp, Rogier Schrama en Edwin van Wijk met hulp van Freek Jansen en Martijn Vet). Een CIO van een ziekenhuis gaat naar een Gartner conferentie en in het vliegtuig discuseert hij met de CIO van een vliegmaatschappij. De een heeft het probleem dat de ander heeft opgelost. In het verhaal komen oa microservices, CQRS aan de orde. Een aanrader om de mythe rond Microservices eens eenvoudig uitgelegd te krijgen. Goed gedaan!

Meer informatie: Vlucht WS7102 – fast forward naar web-scale architectuur
http://wsa.infosupport.com

Danny Burlage van Wortell heeft een boek geschreven over Digitale Transformatie. Een op leeftijd zijnde directeur van een Arbodienst krijgt een bod van een concurrerende Arbodienst Smiles. Deze concurrent was eerder kandidaat over overname door de ander. Het business model van Smiles is volledig gebasseerd op digitale dienstverlening en vertrouwen. Door het boek heen krijg de directeur meer insight van Smiles en snapt hij beter waarom ze zo zijn. Grappige van dit boek is dat je volledig meegenomen wordt in de reis. Erg leuk gedaan!

Meer informatie: SMILES: Een verhaal over Digitale Transformatie
http://info.wortell.nl/ebook_smiles_digitaletransformatie

Veel leesplezier!

===

De format van beide boeken is licht afgeleid van deze boeken.

The Goal: A Process of Ongoing Improvement

https://www.amazon.de/Goal-Process-Ongoing-Improvement/dp/0884271781
http://www.audible.com/pd/Business/The-Goal-Audiobook/B00IFG88SM (Audiobook)

The Phoenix Project: A Novel About IT, DevOps, and Helping Your Business Win

https://www.amazon.de/Phoenix-Project-DevOps-Helping-Business/dp/0988262509
http://www.audible.com/pd/Business/The-Phoenix-Project-Audiobook/B00VAZZY32 (Audiobook)

Het grote nadeel van Webapplicaties in de Cloud ten opzichte van Intranet applicaties is de beschikbaarheid van Active directory. Een van de oplossingen is natuurlijk om gebruik te maken van social networks (zoals Google, FaceBook, Twitter, Yahoo, Windows Live) om de gebruiker te valideren.

Maar dan weet je wel dat degene die zich aanmeldt degene is die hij zegt dat ie is, maar autorisatie moet je nog steeds zelf beheren. Dat is lastig, want zo heb je nog steeds geen echte controle. Zeker als je gebruikers medewerkers van je bedrijf zijn, dan wil je dat ze inloggen met een corporate account natuurlijk.

Maar als modern bedrijf maak je natuurlijk gebruik van Office 365 (Microsoft’s SAAS oplossing voor Office, Exchange en SharePoint in de Cloud). De medewerkers hebben dan een account en zou het niet mooi zijn om dat account te kunnen gebruiken in je Webapplicatie.

Op de Windows Azure portal hebben we al een Active Directory menu item. Daarachter zit het reeds bekende Windows Azure Access Control. Via dit mechanisme kun je via de bekende social networks (Google, FaceBook, Yahoo en Windows Live) mensen authentiseren. Meer info heb ik al eerder beschreven op dit blog: http://blog.marcelmeijer.net/2011/07/06/windows-azure-appfabric-acs-met-meerdere-instanties/ en http://blog.marcelmeijer.net/2012/05/04/windows-azure-wif-access-control-acs/.

Mijn eigen test site http://cloudtest.marcelmeijer.net maakt hier gebruik van.

Maar waar deze site ook gebruik van maakt, is Office 365 als authenticatie provider. Met mijn Office 365 account op het Joep-IT domein kan ik inloggen op de site.

Via het Claims mechanisme van ACS krijgen we dan enkele gegevens terug. Die kunnen we dan weer gebruiken in onze applicaties etc.

Dit klinkt allemaal wel goed, maar dat is nog steeds niet het echte Active directory. Bij Active directory willen we users maken en deze users gegevens en rollen geven. Dat willen we dan gebruiken.

Sinds kort is een op Office 365 gebaseerde Active Directory beschikbaar gekomen. We kunnen een Directory maken, op dit moment alleen nog op een nieuwe <name>.onmicrosoft.com Office 365 account. Het is de bedoeling dat ik hier later ook mijn bestaande Joep-IT Office 365 account kan gebruiken.

En via de SDK kun je graph en dus de gegevens van deze Active directory opvragen en gebruiken. Super!

En ik kan gebruikers toevoegen.

De gebruiker krijgt dan een mailje met een tijdelijk wachtwoord.

Maar wat als je nu een on-premise Active directory hebt, moet je dan dingen dubbel doen? Voor ACS hebben we al AD-FS (Active Directory Federation Services). Daarmee kun je de gebruikers van je locale AD naar de Cloud halen. Deze oplossing is niet helemaal optimaal. De ‘nieuwe’ Active directory biedt je mogelijkheden om je on-premise AD te syncen met je Cloud AD.

Aan de Cloud AD kun je dan applicaties toevoegen.

Dit is helemaal top. Ik kom later terug met een meer uitgewerkt voorbeeld van de werkelijke toepassing.

Als ik een sessie doe over Windows Azure, dan komt daar ook SQL Azure bij ter sprake. Bijna altijd komt er een opmerking over de maximale grootte van een SQL Azure database.

Even een klein recap. Er zijn 2 edities van SQL Azure beschikbaar: Web en Business. Op dit moment heb ik nog geen verschillen tussen die twee kunnen ontdekken, maar wellicht gaat dat ooit nog komen. De Web editie is er alleen als 1 Gb en 5 Gb. De Business editie begint bij 10 Gb en eindigt bij 50 Gb, in stappen van 10 Gb. Vanaf december zal het maximum overigens liggen op 150 Gb (zie hier). De kosten van een SQL Azure database worden op dag basis bepaald. Het is geen lastig rekenmodel.

Op dit moment is het maximum van een SQL Azure database dus 50 Gb. Tijdens veel van mijn sessie hoor ik dan, dat mensen dat weinig vinden. In eerste instantie dacht ik dat ook, maar ik heb mijn menig bijgesteld.

Mijn laatste grote (niet Windows Azure gerelateerde) opdracht was een project bij een overheidsinstelling. Bij dit project maakte we gebruik van SQL Server databases. De beheerders hadden daar geen probleem mee, maar wel met de groei. Met de groei van de databases zouden ook de storage vraag en de backup tijd toenemen. Op zichzelf niet zo erg, maar om hun SLA’s te kunnen halen moest de backup wel in een bepaalde tijd geklaard zijn. En voor een aantal fikse databases was dat lastig. Uiteindelijk zijn er schoningsscripts gebouwd en is er efficiënter met de databases omgegaan.

En deze situatie geldt ook gewoon voor SQL Azure. We zullen weer efficienter met de databases om moeten gaan. Met wat we er in stoppen en wat we bewaren etc. Tenslotte zullen alle kosten gerelateerd moeten zijn aan een business case / behoefte. Als dat niet het geval is, dan zul je een oplossing moeten verzinnen.

Tijdens mijn praatjes geef ik ook altijd aan, dat wij als developers in de afgelopen jaren nogal gemakzuchtig zijn geworden. Disks / CPU en memory kosten bijna geen drol en zijn er bijna in overvloed. We werden niet gedwongen om na te denken, zoals we in de begintijd met schaarste wel deden. Veel oudere ICT-ers kennen dit nog wel, toegangspadanalyses etc.

Kijk dus goed naar wat je in de database wilt bewaren en opslaan. En kijk of er niet een ander wellicht goedkoper alternatief is. Windows Azure storage is erg efficient voor blobs etc. Windows Azure storage tables is erg efficient voor niet relationele data. Dus deze zaken hoef je niet in een SQL Azure database op te slaan.

En als je dan toch iets in een SQL Azure database gaat opslaan, denk dan ook na over schoningstermijnen en schoningsscript. In mijn blogpost van een aantal maanden geleden beschrijf ik een alternatief.

Windows Azure en Cloud computing in zijn algemeenheid dwingen ons om kosten en daarmee vaak ook over efficiëntie na te denken. Dat is geen bedreiging dat is een kans! Je zou het nu ook al moeten doen.

Op zaterdag 26 maart was het zover, de gezamelijke nederlandse communities DIWUG, Sixin, DotNed, VB Central en SDN, organiseerde voor de 4de keer CodeCamp NL. Deze editie werd gelijktijdig op dezelfde locatie gehouden als de eerste nederlandse SharePoint Saturday. Locatie van handeling Hotel Mitland in Utrecht.

Deze vierde keer was goed gevuld met 3 tracks met 4 sessies. Een sterk aanbod van content en voor een iedereen zat er wel een goede sessie tussen. Door persoonlijke omstandigheden moesten helaas twee sprekers afzeggen en was er een spreker ziek. Maar 2 van de 3 gaten werden opgevuld door Timmy Kokke en Maurice de Beijer.

Hieronder een kleine sfeer impressie. Deze foto’s zijn tijdens het evenement getwitterd.

We begonnen om 10:00 met de eerste sessie, dus moesten we bijtijds alles klaar zetten. Het werd al snel druk.

Tijdens de eerste ronde waren er sessies van Stefan Kamphuis over LightSwitch, Andre Boonzaaijer over Google App en Timmy Kokke over Blend voor developers.

De tweede ronde bestond uit sessies van Leonard Lobel Data keuzes in .NET 4, Dennis Doomen Silverlight Cookbook en Mauirce de Beijer over AppFabric Caching.

Derde ronde de sessies over NCQRS door Pieter Joost van de Sande en Mark Dirksma, Dennis Vroegop over NUI en Geert van Horik over MVVM van Catel.

Tijdens de pauzes etc waren er naast netwerken en discussieren met sprekers en collega’s, ook allerlei mogelijkheden op de stands van de sponsoren.

De laatste sessie ronde van de dag wederom Leonard Lobel over Beyond Relational data en Jonne Kats over code analyse.

Daarna was er tijd voor nog meer netwerken. Dankzij de sponsor Portiva werden alle deelnemers getrakteerd op een zakje Chips en lollies.

Kortom een geweldige dag met veel goede sessies en uitstekende gesprekken!

Dank aan alle sponsoren voor hun bijdrage in de kosten.

Tot volgend jaar!

Download van het beschikbare sessiemateriaal is te vinden op www.code-camp.nl!

Vanaf vanavond is de Beta van de laatste versie van Office 2010 en SharePoint 2010 voor iedereen beschikbaar. Hij was al beschikbaar voor MSDN en Technet leden, maar nu is het voor iedereen beschikbaar.

Heb je ook interesse om kennis en ervaring op te doen met Office 2010 of SharePoint 2010, ga dan naar http://bit.ly/ZE2010 . Uiteraard komt de SDN hier tijdens het SDN event van December op terug.

Ik ben in het bezit van gemiddeld 6 e-mail adressen: bij twee providers, SDN, werk, Klant en Gmail. Oke, niet alle e-mail adressen gebruik ik erg actief, maar zij zijn bijna allemaal doorgelinkt naar een adres dat ik wel vaak lees.

Verder ben ik te vinden op 2 social netwerken (Hyve, Facebook) en twee zakelijk netwerken (Linkedin, Plaxo).

En dan nog zijn er mensen, die mij niet rechtstreeks kunnen bereiken of kunnen vinden.

Qua telefoonnummers is het wat rustiger. Een vast nummer heb ik niet. Natuurlijk heb ik wel al heel lang een mobiel nummer. Sinds ik bij VX werk heb ik er zelfs twee. Twee mobiele nummer betekent dan weer twee telefoons. Dat is niet erg handig kan ik je vertellen. Dus op zoek naar een oplossing.

En die oplossing heb ik gevonden. Een dual sim telefoon en allebei de sims zijn gelijktijdig te gebruiken.

Het is gelukt! Ik heb de 42 km afgelegd in 4 uur 35 minuten en 22 seconden! Ik ben uiterst tevreden en enorm trots op mijn prestatie. Wie had dat ooit kunnen denken.

Mijn PR is gezet, in april zal ik in Rotterdam proberen deze tijd scherper te zetten.

No.	35940
Name	MARCUS MEIJER
Age	40M
Official Time	4:35:22
5 km	0:29:52
10 km	50:59:27
15 km	1:29:54
20 km	2:00:47
13.1 mile	2:07:38
25 km	2:33:16
30 km	3:05:41
35 km	3:44:59
40 km	4:21:18
Minutes per Mile	10:30

PS mijn startnummer heeft een dubbele betekenis:

35940: (minstens) 35 kilo lichter, 9 jaar na het idee om een marathon te willen lopen en op de leeftijd van 40 jaar.

Voor na de marathon van New York over twee weken en de marathon van Rotterdam in april volgend jaar, heb ik mijzelf een nieuw doel gesteld. Tijdens de Olympische spelen zat ik te kijken naar het wielrennen en ik zag die renners een berg op peddelen. Dat zo bekijkend realiseerde ik mij, dat wil ik ook. Aangezien ik dingen niet over een nacht ijs doe, ben ik mij eerst gaan oriënteren. Mijn kennis over fietsen beperkt zich tot de huis-thuis-en-keuken fietsen. En race fietsen blijkt een hele wetenschap te zijn.

Uiteindelijk ben ik twee weken geleden naar enkele fietsspeciaalzaken geweest en vorige week heb ik mij een fiets laten ‘aanmeten’. Jazeker, het is niet zomaar een fiets kopen en knallen.

En gisteren kon ik mijn nieuwe aluminium ros met carbon voorvork, afgemonteerd met Shimano 105, voorzien van een tripeltje 😉 (Dat zijn drie tandbladen voor) en Look pedalen (ja die koop je los) ophalen. Het is een Trek 1.7 met framemaat 54. Uiteraard heb ik ook bijpassende schoenen, broek en helm aangeschaft. Tja en nu fietsen!

Het eerste doel gaat worden, naast de nodige oefenbergen (Oosterbeek, Wageningen, Postbank, Limburg) in Nederland, het beklimmen van de Alpe D’Huez ergens volgend jaar. Ook dit vergt weer enige trainingsvoorbereiding etc.

NB: ik ben nog wel als de dood voor de schoenen en de trappers. Met de schoenen zit je namelijk vast aan je trappers en dat zal weleens mis gaan :-(. Ik heb er al van gedroomd.

NB 2: Ja, zo op mijn 40ste word ik nog eens heel sportief.