Op verschillende media lees ik vaak klachten over recruiters en hoe zij omgaan met CV’s. Maar wellicht is een beetje zelfreflectie ook wel op zijn plaats. Vanuit de aanbiedende kant, maar ook vanuit de vragende kant kunnen we het makkelijker maken. Ik pretendeer niet het beter te weten, maar mijn zelfreflectie levert dit op.
In mijn vorige rol was ik in de positie om freelancers in te huren, de vragende kant dus. Op het moment dat je een dergelijke vraag dan uit zet in de markt, krijg je inderdaad verschillende CV’s opgestuurd. Het is lastig om dergelijke CV’s op waarde te schatten. Ze bevatten allemaal generieke informatie over de potentiële opdrachtnemer. Ik weet dat veel recruiters de CV in eerste instantie anonimiseren, maar als je interesse hebt dan sturen ze de juiste versie.
Maar als ik eerlijk ben, was onze uitvraag naar de tijdelijke capaciteit niet heel smart geformuleerd. De opdrachtomschrijving bestond uit een aaneenschakeling van algemeenheden en technische vaardigheden. De complexiteit van de opdracht en de functionele requirements stonden niet uitvoerig beschreven. De opdracht was als een vacature opgesteld. Dan is het niet zo gek, dat je heel algemene CV’s aangeboden krijgt.
Maar ook algemene CV’s kunnen meer waarde bevatten; Een beschrijvend stukje wie je bent en wat je wilt. Dan kun je aanvullen met specifieke ervaringen en kennis. Ik heb mensen afgewezen op basis van hun CV omdat ik oprecht dacht dat ze bij ons erg ongelukkig zouden worden en botweg niet de juiste competenties leken te hebben.
Als ik iemand op gesprek liet komen, dan deed ik wel onderzoek met mijn vrienden Google, Bing en Linkedin om iets meer te weten te komen over de persoon. Soms vind je dan ook blogs of andere uitingen van de persoon op het internet. Kleeft ook wel een gevaar aan, je zult het dus nooit als enige bron kunnen gebruiken. Maar daarvoor is dan ook een gesprek. Het is als opdrachtnemer dan wel van belang om je Linkedin profiel op orde te hebben.
Nu zit ik weer aan de andere kant, de aanbiedende kant. Ik heb mijn CV her en der neergelegd, in de hoop dat de droomopdracht er tussen gaat zitten. In mijn CV hadden korte en lange klussen ogenschijnlijk hetzelfde gewicht, opdrachtgevers zouden daaruit kunnen opmaken dat ik heel veel korte klusjes heb gehad. Wat tot heel veel speculaties en verkeerde conclusies kan leiden.
Via de verschillende vacaturesites heb ik inmiddels een aantal keren gereageerd op advertenties. Met alle respect ook hier zijn niet alle opdrachten smart geformuleerd. De meeste advertenties zijn zelfs opgesteld, alsof ze vast personeel zoeken. Het een sluit het ander uit, lijkt mij. Als ik een loodgieter inhuur, dan vertel ik hem ook heel specifiek waarom ik hem inhuur en wat ik van hem/haar verwacht. Ik reken op een langdurige relatie, maar niet permanent bij mij in huis. Bij freelance advertentie voor een bepaalde tijd (met opties tot verlengen) zouden ook zo opgesteld moeten worden. Welke expertise verwacht je van de tijdelijke arbeidskracht. En wat houdt de tijdelijk opdracht in, sugarcoating van de opdracht is niet nodig. En deze duidelijkheid helpt ook weer voor de wet DBA.
Zo zou je dan ook het intakegesprek moeten voeren. Je wilt als opdrachtgever helemaal niet weten welke ambities de freelancer allemaal heeft of waar hij over een x periode wil staan. Jij hebt een opdracht of een gat in de kennis of capaciteitsgebrek om iets uit te voeren of in te vullen. Je wilt weten of hij die kennis bezit, of hij de klus kan uitvoeren en de vastgestelde tijd zal blijven. Als het probleem is opgelost, dan kan de tijdelijk kracht weer gaan. Als je het op deze manier insteekt, dan weet je beide waar je aan toe bent en waar je of op afgerekend te wordten.
En als je dat gesprek voert, doe dan ook een beetje onderzoek naar de persoon. In deze digitale tijd laten we allemaal meer digitale voetafdrukken achter dan soms wenselijk, maar alleen iemands linkedin profiel bekijken is vaak al genoeg (wie kent hij, wat leest hij etc.). Sommige vragen hoef je dan niet meer te stellen en kun je beide tot essentie van het gesprek komen. Het inhuren van tijdelijke krachten of vast personeel is gewoon werk en kost ook gewoon tijd. Tijd die je terugverdiend als je de juiste persoon hebt in gehuurd. Soms ga je harder door even stil te staan.
Samengevat heb ik voor mezelf de volgende tips. Als aanbieder/opdrachtnemer: zorg dat je CV iets van jezelf bevat (je valt dan toch op als je CV anoniem gemaakt is) en zorg dat je Linkedin profiel in elk geval relevant en up-to-date is. Voor de vragende kant/opdrachtgever de tips: formuleer een heldere, smart opdracht en bevraag de freelancer daarop uit, en doe een beetje backchecking van de kandidaat en maak tijd. Voor de freelance recruiters, jullie zouden kunnen helpen de aanvragers/de aanbieders de opdracht helder en smart te krijgen, jullie hebben er baat bij dat de juiste informatie wordt gedeeld. Vraag en aanbod komen dan beter bij elkaar.
Oja en als je dan op iemand zijn Linkedin pagina kijkt, doe dat dan met open vizier en niet annoniem. Ik vind het leuk om te zien wie er naar mijn profiel kijkt, en zeker als dat de gesprekspartner van het intakegesprek is.
My two cents.
